Een verfrissende wandeltocht met Gerard
Humor, ontroering en ook een vleugje maatschappijkritiek vloeien samen in 'Ik loop', de nieuwe theatervoorstelling van zanger Gerard van Maasakkers. Het programma beleeft morgen zijn première in Eindhoven. - Door Frank van den Muijsenberg
Al wandelend bedenkt Gerard van Maasakkers de melodieën en teksten van zijn liedjes. Gewoon tijdens tochtjes in de buurt, op vakantie in Griekenland of in Zeeland, waar hij een huisje huurde. ,,Ik mag niet worden afgeleid. Als ik binnen zit, gebeurt er niks. Ik moet echt naar buiten." Ik loop, heet zijn nieuwe theaterprogramma dan ook, net als een liedje uit 2003. Maar de titel verwijst niet alleen naar zijn wandelingen. ,,De voorstelling gaat ook over de levensloop. Wat je onderweg tegenkomt. En wie. Dingen waarover ik me verbaas. Wat mij opvalt, waar ik blij van word. Of kwaad." Net als het leven, zit het programma vol dynamiek. De zanger (70) ontroert, stemt tot nadenken en rockt zelfs voorzichtig. Met dank aan zijn energieke begeleiders: echtgenoot Frank Cools (zang, gitaar, ukelele) en Mike Roelofs (een alleskunner op toetsen, die ook zingt en percussie speelt). De geboren Nuenenaar, die al enkele jaren in Gent woont, beleeft een creatieve periode. Toch was het een tijdje stil in zijn hoofd. Na de melancholische voorstelling Lijflied (met gelijknamig album) uit 2012, schreef Van Maasakkers niet al teveel meer. Opvolger Allez telde drie nieuwe composities. In een programma met Cools combineerde hij klassiekers uit zijn eigen oeuvre met verrassend repertoire van anderen. Hij toerde vanaf begin vorig jaar met jubileumprogramma 40 jaar liedjes, waarin Van Maasakkers opnieuw een greep deed uit zijn grote catalogus.
Oppeppen
,,Even dacht ik: 'Als ik het nog maar kan'. Ik zag er tegenop", zegt hij over het schrijfproces. Maar hij kon zichzelf oppeppen. ,,'Kom op, vroeger kon je het toch ook!' In veertig jaar heb ik bijna tweehonderd liedjes geschreven." Begin september vorig jaar kwam een van zijn eerste nieuwe nummers, Mea culpa, tot wasdom: een liedje vol zelfreflectie. ,,Het ontroerde me. In zo'n geval, weet ik dat het helemaal goed zit." Daarna was de ban gebroken. ,,Ik heb vanaf eind december vrij genomen. Ik moest ruimte hebben in munne kop." De inspiratie bleef komen. In de voorstelling combineert Van Maasakkers zijn nieuwe liedjes (die ook op cd zullen verschijnen) met bekende songs. Daaronder odes aan zijn overleden vak- en streekgenoten Rinus Raaijmakers (de bassist met wie hij samen het monumentale D'n Boom schreef) en singer-songwriter Ad van Meurs. Hij vertaalde diens Cathedral of pines (Kathedraal van populieren). ,,In een paar woorden schept Ad een hele wereld. Het nummer gaat over een man die zichzelf laat overgroeien door een bos dat hij zelf heeft geplant. Prachtig. Het is een verhaal van een Amerikaanse Vietnamveteraan." Ook liet Van Maasakkers zich inspireren door een van de meest opwindende bands van Vlaanderen: Het Zesde Metaal. Hij bewerkte de hit Naar de wuppe, een nummer dat levenslust combineert met angst voor de ondergang van de wereld. Stevig en fel: zo hoorden we de ereburger van Brabant zelden op het podium.
Boodschap
In een ander opzwepend liedje protesteert hij tegen de meningencultuur: de ongezouten opinies die onder meer op Twitter en Facebook heen en weer vliegen. Hij doet niet mee. ,,Ik zeg 't maar: zo zit Zjeraar nie in mekaar. Die regel was er in één keer. Ik zit niet op Twitter, en Facebook gebruik ik alleen om optredens of andere nieuwtjes aan te kondigen. Het nummer gaat ook over de Donald Trumps en Boris Johnsons van deze wereld. Maar het was mijn bedoeling de boodschap op een bescheiden manier te verpakken. Ik wilde niet alles benoemen, dan wordt het meteen zo letterlijk."
Zoals altijd manoeuvreert Van Maasakkers met speels gemak tussen licht en donker, optimisme en introspectie. Het liedje Ik hou jou is een vrolijke ode aan de liefde. ,,Met de zin: 'En als er ooit iets mis gaat tussen jou en mij, dan wil ik jou nog houwe , veur d'r bij'. Ik geniet van zo'n regel. Dan voel ik dat schrijven weer lukt." In 'Wa moet er allemaol mee' zingt hij over de rompslomp rondom een verhuizing, inclusief een couplet over de toekomst van zijn grenen kast. Het is een van de grappigste Nederlandstalige teksten die ooit zijn geschreven over een meubelstuk. Het nummer eindigt met een beschouwing over het einde van een mensenleven. Zonder dat het topzwaar wordt: typisch Van Maasakkers.
Gerard van Maasakkers: 'Ik loop' live: donderdag 10/10 (voorpremière) en vrijdag 11/10 (première): Eindhoven, Parktheater, beide voorstellingen beginnen om 20.30 uur. Andere voorstellingen in de regio van 'Ik loop': 7/12: Valkenswaard, De Hofnar; 20/2: Helmond, theater Speelhuis; 5/3: Oirschot, theater De Enck; 6/3: Veldhoven, theater De Schalm; 13/3: Someren, De Ruchte; 15/3: Bladel, Den Herd.
Humor, ontroering en ook een vleugje maatschappijkritiek vloeien samen in 'Ik loop', de nieuwe theatervoorstelling van zanger Gerard van Maasakkers. Het programma beleeft morgen zijn première in Eindhoven. - Door Frank van den Muijsenberg
Al wandelend bedenkt Gerard van Maasakkers de melodieën en teksten van zijn liedjes. Gewoon tijdens tochtjes in de buurt, op vakantie in Griekenland of in Zeeland, waar hij een huisje huurde. ,,Ik mag niet worden afgeleid. Als ik binnen zit, gebeurt er niks. Ik moet echt naar buiten." Ik loop, heet zijn nieuwe theaterprogramma dan ook, net als een liedje uit 2003. Maar de titel verwijst niet alleen naar zijn wandelingen. ,,De voorstelling gaat ook over de levensloop. Wat je onderweg tegenkomt. En wie. Dingen waarover ik me verbaas. Wat mij opvalt, waar ik blij van word. Of kwaad." Net als het leven, zit het programma vol dynamiek. De zanger (70) ontroert, stemt tot nadenken en rockt zelfs voorzichtig. Met dank aan zijn energieke begeleiders: echtgenoot Frank Cools (zang, gitaar, ukelele) en Mike Roelofs (een alleskunner op toetsen, die ook zingt en percussie speelt). De geboren Nuenenaar, die al enkele jaren in Gent woont, beleeft een creatieve periode. Toch was het een tijdje stil in zijn hoofd. Na de melancholische voorstelling Lijflied (met gelijknamig album) uit 2012, schreef Van Maasakkers niet al teveel meer. Opvolger Allez telde drie nieuwe composities. In een programma met Cools combineerde hij klassiekers uit zijn eigen oeuvre met verrassend repertoire van anderen. Hij toerde vanaf begin vorig jaar met jubileumprogramma 40 jaar liedjes, waarin Van Maasakkers opnieuw een greep deed uit zijn grote catalogus.
Oppeppen
,,Even dacht ik: 'Als ik het nog maar kan'. Ik zag er tegenop", zegt hij over het schrijfproces. Maar hij kon zichzelf oppeppen. ,,'Kom op, vroeger kon je het toch ook!' In veertig jaar heb ik bijna tweehonderd liedjes geschreven." Begin september vorig jaar kwam een van zijn eerste nieuwe nummers, Mea culpa, tot wasdom: een liedje vol zelfreflectie. ,,Het ontroerde me. In zo'n geval, weet ik dat het helemaal goed zit." Daarna was de ban gebroken. ,,Ik heb vanaf eind december vrij genomen. Ik moest ruimte hebben in munne kop." De inspiratie bleef komen. In de voorstelling combineert Van Maasakkers zijn nieuwe liedjes (die ook op cd zullen verschijnen) met bekende songs. Daaronder odes aan zijn overleden vak- en streekgenoten Rinus Raaijmakers (de bassist met wie hij samen het monumentale D'n Boom schreef) en singer-songwriter Ad van Meurs. Hij vertaalde diens Cathedral of pines (Kathedraal van populieren). ,,In een paar woorden schept Ad een hele wereld. Het nummer gaat over een man die zichzelf laat overgroeien door een bos dat hij zelf heeft geplant. Prachtig. Het is een verhaal van een Amerikaanse Vietnamveteraan." Ook liet Van Maasakkers zich inspireren door een van de meest opwindende bands van Vlaanderen: Het Zesde Metaal. Hij bewerkte de hit Naar de wuppe, een nummer dat levenslust combineert met angst voor de ondergang van de wereld. Stevig en fel: zo hoorden we de ereburger van Brabant zelden op het podium.
Boodschap
In een ander opzwepend liedje protesteert hij tegen de meningencultuur: de ongezouten opinies die onder meer op Twitter en Facebook heen en weer vliegen. Hij doet niet mee. ,,Ik zeg 't maar: zo zit Zjeraar nie in mekaar. Die regel was er in één keer. Ik zit niet op Twitter, en Facebook gebruik ik alleen om optredens of andere nieuwtjes aan te kondigen. Het nummer gaat ook over de Donald Trumps en Boris Johnsons van deze wereld. Maar het was mijn bedoeling de boodschap op een bescheiden manier te verpakken. Ik wilde niet alles benoemen, dan wordt het meteen zo letterlijk."
Zoals altijd manoeuvreert Van Maasakkers met speels gemak tussen licht en donker, optimisme en introspectie. Het liedje Ik hou jou is een vrolijke ode aan de liefde. ,,Met de zin: 'En als er ooit iets mis gaat tussen jou en mij, dan wil ik jou nog houwe , veur d'r bij'. Ik geniet van zo'n regel. Dan voel ik dat schrijven weer lukt." In 'Wa moet er allemaol mee' zingt hij over de rompslomp rondom een verhuizing, inclusief een couplet over de toekomst van zijn grenen kast. Het is een van de grappigste Nederlandstalige teksten die ooit zijn geschreven over een meubelstuk. Het nummer eindigt met een beschouwing over het einde van een mensenleven. Zonder dat het topzwaar wordt: typisch Van Maasakkers.
Gerard van Maasakkers: 'Ik loop' live: donderdag 10/10 (voorpremière) en vrijdag 11/10 (première): Eindhoven, Parktheater, beide voorstellingen beginnen om 20.30 uur. Andere voorstellingen in de regio van 'Ik loop': 7/12: Valkenswaard, De Hofnar; 20/2: Helmond, theater Speelhuis; 5/3: Oirschot, theater De Enck; 6/3: Veldhoven, theater De Schalm; 13/3: Someren, De Ruchte; 15/3: Bladel, Den Herd.