Van Maasakkers biedt intiem kijkje in het familiealbum
(De Volkskrant, 24 oktober 2004)
In Achterland zingt Van Maasakkers liedjes en vertelt hij anekdotes over Brabant, zijn achterland: het land waar hij leerde ‘lopen, vallen en opstaon’. Het is alsof je met de zanger door albums met familiekiekjes bladert.
Nostalgie, melancholie en vrolijke herinneringen wisselen elkaar af. Het zijn intieme schetsen, prachtig en trefzeker verwoord, vol herkenning, ingetogen humor en levenslust. ‘Onze vader is doodgegaon op ’n mooie lentendag. Onze Lieven Heer ha ‘nen tuinman nodig, logisch dat-ie aan onze vader dacht’.
Van Maasakkers zingt vertaald werk van Bob Dylan en repertoire van singer-songwriters als Arthur Umbgrove en Bram Vermeulen. Maar het leuwendeel van de pareltjes schreef hij zelf.
Hoogtepunt is een lied over een schilder die in de Tweede Wereldoorlog een bericht uit Kamp Vught smokkelt en aflevert bij familie van de gedetineerde. Hij bezingt het gevaar dat de boodschapper loopt, de fietstocht van Vught naar Rijsbergen en de wanhoop van de familie treffend en confronterend.
Zonder te struikelen over clichés, opgedrongen moralisme of vals sentiment – hindernissen die in dit soort geëngageerde teksten in iedere regel op de loer liggen. Kippenvel. ‘Wa zoude gij dan doen?’, vraagt Van Maasakkers in zijn liedtekst. Het is zo’n vraag die nooit een antwoord krijgt in een lied dat, eenmaal in je hoofd, er niet meer uit wil.
Alexander Nijeboer
(De Volkskrant, 24 oktober 2004)
In Achterland zingt Van Maasakkers liedjes en vertelt hij anekdotes over Brabant, zijn achterland: het land waar hij leerde ‘lopen, vallen en opstaon’. Het is alsof je met de zanger door albums met familiekiekjes bladert.
Nostalgie, melancholie en vrolijke herinneringen wisselen elkaar af. Het zijn intieme schetsen, prachtig en trefzeker verwoord, vol herkenning, ingetogen humor en levenslust. ‘Onze vader is doodgegaon op ’n mooie lentendag. Onze Lieven Heer ha ‘nen tuinman nodig, logisch dat-ie aan onze vader dacht’.
Van Maasakkers zingt vertaald werk van Bob Dylan en repertoire van singer-songwriters als Arthur Umbgrove en Bram Vermeulen. Maar het leuwendeel van de pareltjes schreef hij zelf.
Hoogtepunt is een lied over een schilder die in de Tweede Wereldoorlog een bericht uit Kamp Vught smokkelt en aflevert bij familie van de gedetineerde. Hij bezingt het gevaar dat de boodschapper loopt, de fietstocht van Vught naar Rijsbergen en de wanhoop van de familie treffend en confronterend.
Zonder te struikelen over clichés, opgedrongen moralisme of vals sentiment – hindernissen die in dit soort geëngageerde teksten in iedere regel op de loer liggen. Kippenvel. ‘Wa zoude gij dan doen?’, vraagt Van Maasakkers in zijn liedtekst. Het is zo’n vraag die nooit een antwoord krijgt in een lied dat, eenmaal in je hoofd, er niet meer uit wil.
Alexander Nijeboer